ಇಂಡಿಯಾ, ಇಟಲಿ, ಇತ್ಯಾದಿ....

ಮುಂಬೈ ಘಟನೆ ಅನಂತರ ಬ್ಲಾಗ್ ಲೋಕವೂ ಯಾಕೋ ಥಂಡಾ ಹೊಡೆದಂತಿದೆ. ಬಹುಶ: ಯಾರಿಗೂ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಲು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲ, ಸೀರಿಯಸ್ಸ್ ಬರೆದರೆ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ ಎಂಬಂತಾಗಿರಬಹುದು. ಅಥವಾ ನನಗೆ ಹಾಗನಿಸುತ್ತಿದೆಯೆನೋ! ಇರಲಿ.

************
ಬೇಡವೆಂದರೂ ಮತ್ತದೇ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇದೆ. ೩ ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಇಟಲಿಯ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನಾನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದಂತೆಯೇ ಆಯಿತು. ನಮ್ಮ ಭಾರತದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸುದ್ದಿ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ "ಅಮೆರಿಕಾದ ನಟಿ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದಳು","ಫ್ರೆಂಚ್ ನಟಿಗೆ ಹಲ್ಲು ನೋವು", "ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ನಟಿ ಅವನ ಜೊತೆ ಮಲಗಿದ್ದಳು" ಎಂಬ ಚಿಲ್ಲರೆ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ಕಾಲು, ಅರ್ಧ ಪುಟ ಪ್ರಕಟಿಸಿ ಕೃತಾರ್ಥರಾಗುತ್ತವೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಹಾಗಲ್ಲ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಏಷಿಯಾದ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು, ಭಾರತದ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಸುಮ್ಮಸುಮ್ಮನೇ ಪ್ರಕಟಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಏನಾದರೂ ಅತಿಮುಖ್ಯ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ವರದಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಂತೆ ವಿದೇಶ ಎಂದರೆ ಅದ್ಭುತ, ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂದು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರನಕ್ಷತ್ರ ತೋರಿಸಿ ನಮ್ಮ ಜನರನ್ನ, ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ವಿದೇಶಗಳೆಡೆಗೆ ಮುಖ ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಬಹುಶಃ ಈ ಬಾರಿ ಮುಂಬೈ ಘಟನೆ ಮಾತ್ರ ವಿಶ್ವದ ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲೂ ಕೊನೇಪಕ್ಷ ಒಂದುದಿನ ಹೆಡ್ ಲೈನ್ಸ್ ಆಗಿದೆ. ಇಟಲಿಯ ಸಮುದ್ರ ತುದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಇಲ್ಲಿನ ಜನರಿಗೆ ಭಾರತದ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಪರಿಚಯ ಇಲ್ಲ. ದೊಡ್ಡ ದೇಶವಾದ್ದರಿಂದ ಅಂತದ್ದೊಂದು ದೇಶವಿದೆಯೆಂದು ಗೊತ್ತು ಹಾಗೂ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಔಟ್ ಸೋರ್ಸಿಂಗ್ ಒಡನಾಟದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಸಕ್ತಿಯೂ ಇದೆ.

ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿನವರು ಮೊದಲು ಕೇಳಿದ್ದೇ ಮುಂಬೈ ವಿಷಯ. ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಕೂಡ ನನ್ನ ವೀಸಾ ತಡವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮುಂಬೈ ಘಟನೆಯ ಅರಿವಿತ್ತು. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೊರಗಿನವರು ಬಂದು ಧಾಳಿ ಮಾಡುವಷ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಭದ್ರತೆ ವೀಕಾಗಿದೆಯಾ? ಪಕ್ಕದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲೇ ಇದಕ್ಕೆ ತರಬೇತಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ಖಾತ್ರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ದೇಶವಾಗಿ ಆ ಸಣ್ಣ ದೇಶವನ್ನು ಗದರಿ ಸುಮ್ಮನಿರಿಸಲು ಯಾಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ? ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪದೇ ಪದೇ ಇಂತದ್ದು ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ನಿಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರಗಳೇಕೆ ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನಿವೆ ? ಎಂಬ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ನಾನು ಉತ್ತರಿಸಲು ತಡಬಡಾಯಿಸಿ ಹೋದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ದೇಶದ ಭದ್ರತೆಗಿಂತ ಅಧಿಕಾರ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು, ಓಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ರಾಜಕಾರಣವಿದೆ, ಅತಿರೇಕದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವಿದೆ, ಜಾತಿ/ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ/ಮೀಸಲಾತಿ/ಉದ್ಧಾರದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸಮಾಜ ಒಡೆಯುವ ನಮ್ಮ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಹೀಗೆ, ನಮ್ಮ ಜನರು ಹೀಗೆ, ನಮ್ಮ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು/ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಹೀಗೆ, ನಮಗೆ ಹೊರಗಿನ ಶತ್ರುಗಳಿಗಿಂತ ಒಳಗಿನ ಶತ್ರುಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು ಎಂದು ಇವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಹೇಳಲಿ, ಹೇಳಿ ನಮ್ಮ ಮರ್ಯಾದೆ ನಾನೇ ಹೇಗೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ! ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. :(

*****************************************************




ಈ ಮೇಲಿನ ಚಿತ್ರ ರೋಮಾ ನಗರದ ’ಫಾಂಟನಾ ಡಿ ಟ್ರೇವಿ’(Trevi Fountain) ಎಂಬ ಜಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಚರ್ಚೊಂದರ ಗೇಟಿನದ್ದು. ಇಲ್ಲಿ ಹಾಕಿರುವ ಬೀಗಗಳು ಮಾರಾಟದ್ದಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ’ನಂಬಿಕೆ’ಯದ್ದು. ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಅದರ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಹೆಸರು ಬರೆದು ಆ ಚರ್ಚಿನ ಗೇಟಿಗೆ ಹಾಕಿಹೋದರೆ ತಮ್ಮ ಬಂಧ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಿಕೆಯಂತೆ ಇಲ್ಲಿ. ಈ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ಸಹವಾಸ ಅಲ್ಲ ಬಿಡಿ :). ನಮ್ಮಕಡೆ ಕೆಲವು ಊರುಗಳ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ನಿಂಬೆಹಣ್ಣಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಚಪ್ಪಲಿಯವರೆಗೆ ಏನೇನನ್ನೋ ಕಟ್ಟುವ ರೂಢಿ/ನಂಬಿಕೆಯಂತೆಯೇ ಇದು ಕೂಡ. ಹಾಗೆಯೇ ಇಲ್ಲಿರುವ ಕಾರಂಜಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ನಿಂತು ಬಲಗೈಯಲ್ಲಿ ಎಡಭುಜದ ಮೇಲಿಂದ ನಾಣ್ಯವೊಂದನ್ನು ನೀರಿಗೆ ಎಸೆದರೆ ಮತ್ತೆ ಹೆಂಡ್ತಿ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ರೋಮ್ ನಗರಕ್ಕೆ ಬರುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಗುತ್ತದಂತೆ! ಮೂಢನಂಬಿಕೆಯೆಂಬುದು ಬರೀ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? :)

****************************************************

ಹಾಗೇ ಈ ನಾಪೋಲಿ ಊರಿನ ನಾನು ಬರೆದ ಹಿಂದಿನ ಬರಹವನ್ನು ಓದಿದ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಮುರಕೊಂಡು ಬಿದ್ದ. ಎಲ್ಲಿಗಾದರೂ ಹೋದಾಗ ಏನೇನು ಒಳ್ಳೆಯದಿದೆಯೋ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ತಿಳಿಸಿಕೊಡಬೇಕು. ಬೇರೆ ದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದನ್ನು ಬೇರೆ ಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಹೋದಂತೆ ಬರೆದದ್ದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ಹೆಚ್ಚು ನೆಗೆಟಿವ್ ವಿಷಯಗಳನ್ನೇ ಬರೆದು ನೀನೂ ಒಂದು ರೀತಿ ಮರಿ ’ವೈಟ್ ಟೈಗರ್’ ಆಗಿದ್ದೀಯ ನೋಡು ಎಂದು ಬೈದಿದ್ದ. ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಲ್ಲೂ ಕಲಾಸಿಪಾಳ್ಯವೂ ಇರುತ್ತದೆ ರಾಜ್ ಮಹಲ್ ವಿಲಾಸ್ ಕೂಡ ಇರುತ್ತದೆ. ಮೆಜೆಸ್ಟಿಕ್ ತೋರಿಸಿ ಇದೇ ಬೆಂಗಳೂರು ಅನ್ನುವುದು ತಪ್ಪು ಎಂದಿದ್ದ. ಅದಕ್ಕೋಸ್ಕರವಾಗಿಯೇ ತಪ್ಪುಕಾಣಿಕೆಯಾಗಿ ಸದ್ಯದ ನಮ್ಮೂರು ’ನಾಪೋಲಿ’ಯ ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ. ನೆಟ್ಟಗೆ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯೋಕೂ ಬರಲ್ಲ ಇವನಿಗೆ ಅಂತ ಛಾಯಾಕನ್ನಡಿ ಶಿವು ಅವರು ನಗಬಹುದು. ಇರಲಿ.

*********

ಇತ್ತೀಚೆಗ್ಯಾಕೋ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರಗಳಿಗಿಂತ ಬರೀ ಚಿತ್ರಗಳೇ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗುತ್ತಿವೆ ಅಂತ ಶ್ರೀನಿಧಿ ಗದರೋಕೆ ಮುಂಚೆ ಈ ಅಭ್ಯಾಸ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ! :) ಮತ್ತೆ ಸಿಗೋಣ. bye